«Κανείς δεν εκπαιδεύει κανέναν, κανείς δεν εκπαιδεύει μόνος του τον εαυτό του. Οι άνθρωποι εκπαιδεύονται όλοι μαζί με τη μεσολάβηση όλου του κόσμου» (Πάουλο Φρέιρε Βραζιλιάνος Παιδαγωγός και Φιλόσοφος)

Πρόσφατα είχαμε την ευκαιρία να συμμετέχουμε στην ημερίδα με θέμα «Εκπαιδεύοντας (σ)την Κ.ΑΛ.Ο» , που συνδιοργανώθηκε από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Ε.Α.Π) και την Ειδική Γραμματεία Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας.

Σας παραθέτουμε ολόκληρη την ομιλία+παρουσίαση, που πραγματοποιήθηκε από τη ” δική μας” Γεωργία Μπεκριδάκη, Κοινωνιολόγο.

Ως εισαγωγή παραθέτουμε 2 αποσπάσματα, που συμπυκνώνουν την οπτική μας σε σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία εντός της Κ.ΑΛ.Ο

“Η κοινωνική αλληλέγγυα οικονομία συγκεντρώνει οργανώσεις που είναι εναλλακτικές εξαιτίας του διαφορετικού τρόπου λειτουργίας τους, του διαφορετικού αντικειμένου που παράγουν, του οράματος που προωθούν. Στην Κ.ΑΛ.Ο η εμπορική δραστηριότητα γίνεται μέσω της συλλογικής διαχείρισης των πόρων, ενώ παράλληλα πολύ βασικό ρόλο παίζει η δημιουργία του κοινωνικού δεσμού που μετουσιώνει τις σχέσεις σε πιο συμμετοχικές.

Οι μόνιμες εκπαιδευτικές δράσεις του DOCK εκκινούν από την παροχή ενημέρωσης για το τι είναι η ΚΑΛΟ, σε ποια σημεία διαφοροποιείται από την κυρίαρχη οικονομία, και στη συνέχεια μέσα από την παρακολούθηση και πρακτική εξάσκηση όλων των παραπάνω με σκοπό την εφαρμογή. Απευθύνεται σε ομάδες που τώρα εισέρχονται στο χώρο, που έχουν πρόθεση να ξεκινήσουν ένα συνεργατικό εγχείρημα ή δραστηριοποιούνται ήδη.

Τρίπτυχο: Ενημέρωση – Εξάσκηση – Αυτονομία

Άρα κάνουμε λόγο περισσότερο για δράσεις τύπου μη τυπικής μάθησης και κατάρτισης και γιατί αυτό μας αρμόζει ως φορέας Κ.ΑΛ.Ο που είμαστε και γιατί θεωρούμε ότι ταιριάζει καλύτερα στην Κ.ΑΛ.Ο που πάνω από όλα είναι ένα σύνολο καθημερινών πρακτικών που προηγούνται της θεωρίας[1], ακολουθώντας ένα σπιράλ πράξης-γνώσης-θεωρίας-πράξης-γνώσης-θεωρίας καταλήγοντας σε μια ενιαία γνωστική διαδικασία.

[…]

Σήμερα θα μείνουμε στην επιστημολογική/ παιδαγωγική προσέγγιση όπου δίνει προσοχή στην ικανότητα του τομέα να υποστηρίζει τη μάθηση και την ανάπτυξη ικανοτήτων.

Σε αυτή την προσέγγιση προχωρούν σ έναν ακόμα διαχωρισμό (διαπερατό πολλές φορές) μεταξύ του γνωστικού αντικειμένου (cognitive – know that, ρητή, γενική, τυποποιημένη και απρόσωπη, που παράγεται μέσα από τους κανόνες της επιστημονικής κοινότητας και εφαρμόζεται στην πράξη) και της σιωπηρής γνώσης (tacit knowledge Michael Polanyi in 1958 in Personal Knowledge) η οποία δεν είναι πάντα ρητή, βλέπει τη γνώση ως εμπειρία και δίνει έμφαση στην πρακτική και τις δεξιότητες, είναι προσωπική. Αυτή η σιωπηρή γνώση θεωρείται μια κοινωνική διαδικασία που εμφανίζεται κυρίως μέσα από την κοινωνικοποίηση σε κοινότητες που πράττουν. Η διδασκαλία εκεί σημαίνει κυρίως να διαμορφώσεις το περιβάλλον στο οποίο οι «μαθητές/ συμμετέχοντες» μπορούν να αποκτήσουν εμπειρία

Η παραπάνω προσέγγιση λέει ότι οι συγκεκριμένες γνώσεις δε μπορούν να αποκτηθούν σε κανένα άλλο πλαίσιο πέραν της πρακτικής.

Μάθηση σημαίνει: κάνω πρακτική εξάσκηση (learning by doing), ως κοινωνική διεργασία που συμβαίνει μέσα από την κοινωνικοποίηση σε κοινότητες που προσανατολίζονται στην πρακτική/δράση.

Μετάδοση της γνώσης σημαίνει: η δημιουργία του κατάλληλου περιβάλλοντος στο οποίο οι ενδιαφερόμενοι θα κερδίσουν εμπειρία.

Η σιωπηρή γνώση που δεν είναι κωδικοποιημένη και η χρησιμότητά της δε μπορεί να αξιολογηθεί πριν γίνει ορατή μέσα σ ένα πλαίσιο διεπαφής για να μεταφερθεί απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συχνή διαπροσωπική επαφή, τακτική αλληλεπίδραση και εμπιστοσύνη.

[1] Νικολόπουλος Τ., & Καπογιάννης Δ. (2014). Εισαγωγή στην Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία. Αθήνα: Εκδόσεις των Συναδέλφων, σελ.123″

Δείτε εδώ:

Παρουσίαση: ΕΑΠ_Κ.ΑΛ.Ο

…και η τοποθέτησή μας

[googlepdf url=”https://dock-sse.org/wp-content/uploads/2018/07/DOCK_Εκπαιδεύοντας-στην-Κ.ΑΛ.Ο.pdf” width=”100%” height=”600″]